Otrzymałem e-maila od Tomasza Woźniakowskiego (męża Anieli „Lil Masti”), prezesa fundacji „Dzieci są z nami” – o której ostatni artykuł był na „Kontrabandzie”. Co ważne, zgodził się na organizację wywiadu, dzięki czemu będę mógł poznać szerzej perspektywę założycieli fundacji, nawet jeżeli jej cele budzą kontrowersje.
Jeżeli bylibyście w mojej skórze – jakie pytanie (lub pytania) zadalibyście swojemu rozmówcy? Deadline na zadawanie pytań to 4 października.
(UWAGA: Pytania zawierające treści obraźliwe lub nielegalne NIE BĘDĄ brane pod uwagę.)
Przede wszystkim, jak odnosi się do takich akcji: https://www.theguardian.com/technology/2025/sep/20/parents-outraged-meta-uses-photos-schoolgirls-ads-man
Można też zadać pytanie ogólne dotyczące wykorzystywania treści użytkowników przez korporacje do trenowania AI.
Oba pytania sformułowane i dodane, dzięki za sugestię.
To nie pytanie, tylko komentarz. Dziecko lil masti nie ma jeszcze 2 lat, a już ma ślad internetowy. Dziecko to nie jest zwierzątko, z którego można robić kontent. Najgorsze w tym jest to, że istnieją ludzie z parafilią dotyczącą niemowląt dla który takie zdjęcia mogą być soft porno.
Jakieś rekomendacje dla rodziców, którzy chcą dobrze ale są przesadnie entuzjastyczni? Materiały ,żeby ich edukować bez wejścia na głębokie wody corpo-surveillance?
Czy obrona obecności dzieci w internecie nie powinna być częścią szerszego sprzeciwu wobec prób państwowego normowania rodziny tak by wymusić powtarzalne wzorce wychowacze, edukacyjne i społeczne?
Jak zamierzacie rozwiązać konflikt interesów między ideową walką o widoczność dzieci w społeczeństwie, faktem, że założyciele fundacji publikują wizerunek dziecka w kontekście komercyjnym?
Pierwszego pytania trochę nie rozumiem, możesz nakreślić, co masz na myśli?
Czy zakazywanie dzieciom bycia widocznymi w internecie przez prawo nie jest częścią szerszego problemu, że władza próbuje narzucić jeden wzorzec wychowywania? Czy walcząć o jeden wycinek wolności rodzicielskiej nie powinni odnosić się do innych jak wychowanie dzieci w trybie nomadycznym, poza szkolnym, wspólnotowym? Wszystkie te przypadki obecnią trafiają na radar służb państwowych, tak jak zaczyna tam trafiać ucyfrowienie dziecka.
Okej, już mniej więcej rozumiem.
Czy nie bo się, że stworzone swojego rodzaju wyścigi szczurów o lajki, ale w którym to dzieci będą brały udział, będzie miał jeszcze gorszy wpływ na rozwój dziecka i jego postrzeganie świata?
Drugie pytanie, to jak on odpowie że odziera to dziecko z prywatności, samostanowienie, dziecko jest traktowane jak towar, jak atrakcja dla widzów. Co jeśli dziecko nie chce takiego życia, jeśli w przyszłości sobie nie poradzi w bardzo toksycznym świecie celebrytów i influ?
